Wykonamy uruchomienie, kołowanie, start, lot po kręgu, lądowanie a następnie lot do strefy, w której do wykonania będą:
- Zmiana wysokości w locie po prostej, z zachowaniem pozostałych parametrów
- Zmiana prędkości w locie po prostej, z zachowaniem pozostałych parametrów
- Zakręty z przechyleniami 15, 30, 45st
- Zakręty ze zmianą wysokości i prędkości
Opis techniki startu, lądowania oraz budowy kręgu:
START:
W zależności od zapasu mocy silników, wiatru, lądowiska i terenu w około, start może się odbywać:
a) Sposobem śmigłowcowym z rozpędzeniem w strefie wpływu ziemi;
b) sposobem śmigłowcowym z rozpędzeniem poza strefą wpływu ziemi;
c) Sposobem samolotowym z rozbiegiem do prędkości 20 - 30 km/h. Wykonuje się go, gdy śmigłowiec na mocy startowej wykonuje zawis na wysokości mniejszej, niż 3m.
Pierwszy sposób stosuje się wtedy, gdy zapas mocy zapewnia zawis śmigłowca na wysokości nie mniejszej niż 3 m. Wykonuje się go w następujący sposób:
a) oderwać śmigłowiec od ziemi i wykonać zawis kontrolny na wysokości 3 - 5m;
b) płynnie zwiększyć prędkość śmigłowca do prędkości podróżnej, nie dopuszczając do opadania;
c) prędkość zwiększać stopniowo wraz z naborem wysokości tak, aby na wysokości 25m prędkość wynosiła 70 km/h;
d) W czasie zwiększania prędkości nie dopuścić do spadku obrotów wirnika poniżej 93%.
Przy masie do startu bliskiej lub równej maksymalnej masie dopuszczalnej do startu śmigłowca po wykonaniu zawisu kontrolnego na wysokości 3 m zmniejszyć wysokość do 1 m i wykonywać start jak wyżej.
Jeżeli miejsce startu na to pozwala, to w początkowej fazie startu (do 40km/h i 10m) nie należy pochylać maski o ponad 1-2st pod horyzont, celem uniknięcia uszkodzenia przedniego podwozia w przypadku awarii silnika.
Start sposobem drugim stosujemy, gdy teren nie pozwala na nabranie prędkości w strefie wpływu ziemi lub podczas transportowania ładunków na podwieszeniu. Masa śmigłowca musi umożliwiać wykonanie zawisu na wysokości 15m.
Wykonuje się go w następujący sposób:
a) oderwać śmigłowiec od ziemi wznosić 1-2 m/s do wysokości większej od wysokości przeszkód o ok. 5-10m.
b) wykonać zawis kontrolny i sprawdzić, czy wskazania przyrządów są prawidłowe.
c) wychylając drążek sterowy oraz zwiększając moc silników do startowej spowodować wzrost prędkości i wysokości.
Start sposobem trzecim wykonywać, gdy masa śmigłowca umożliwia wykonanie zawisu na wysokości 1m oraz gdy dostępna jest twarda i równa powierzchnia zapewniająca rozbieg o długości 80-100m.
Wykonuje się go w następujący sposób:
a) wykonać zawis kontrolny, podczas którego należy sprawdzić wskazania
b) wylądować
c) rozpocząć rozbieg śmigłowca wychylając drążek sterowy od siebie
d) przy prędkości ok. 20-30 km/h zwiększyć moc do startowej i spowodować uniesienie się śmigłowca poprzez delikatne pociągnięcie drążka sterowego
e) rozpędzać śmigłowiec tak, aby na wysokości 25m prędkość wyniosła 70 km/h
Maksymalna składowa czołowa wiatru do startu to 25 m/s, zaś bocznego i tylnego - 10 m/s.
Start przy bocznym i tylnym wietrze zezwala się wykonywać tylko w skrajnych przypadkach, gdy warunki nie pozwalają na wykonanie startu pod wiatr.
Po osiągnięciu prędkości 70km/h (nie niżej niż 15m) należy schować podwozie.
Jeżeli lot będzie się odbywał z prędkością < 160km/h (np. krąg) podwozia nie należy chować.
Po starcie należy wyłączyć urządzenia przeciwpyłowe i włączyć instalację klimatyzacji ustawiając przełącznik "Pobór powietrza" w położenie "instalacja klimatyzacji"
LĄDOWANIE:
W zależności od zapasu mocy silników, wiatru, lądowiska i terenu w około, lądowanie może się odbywać:
a) Sposobem śmigłowcowym z zawisem w strefie wpływu ziemi- gdy zapas mocy pozwala na wykonanie zawisu na wysokości 2m;
b) Sposobem śmigłowcowym z zawisem poza strefą wpływu ziemi- gdy zapas mocy pozwala na wykonanie zawisu na wysokości 5m nad przeszkodami;
c) Sposobem samolotowym- gdy niemożliwe jest wykonanie zawisu;
d) Z jednym silnikiem niepracującym (będzie poruszone przy sytuacjach awaryjnych)
W miarę możliwości lądować pod wiatr. Jeśli teren na to nie pozwala dopuszczalna składowa tylna i boczna to 10m/s.
Kolejność czynności podczas podejścia do lądowania:
- Podwozie wypuszczać 50m nad lądowiskiem przy prędkości < 150 km/h.
- Rozliczyć podejście tak, aby na 25m prędkość wynosiła 50-60 km/h;
- Wykonać zawis na 2-3m;
- Nie dopuszczając do przemieszczeń bocznych rozpocząć pionowe zniżanie do lądowania z prędkością pionową ok. 0.2 m/s
Przy lądowaniu poza wpływem ziemi podwozie wypuścić 50m nad przeszkodami a zawis 5m nad nimi;
Zniżanie w zawisie wykonywać z prędkością pionową < 2m/s zmniejszając ją tak, żeby koła dotknęły ziemi przy 0.2m/s;
Lądowanie sposobem samolotowym wykonywać, gdy mocy silników nie wystarczy do wykonania zawisu (wysoka masa, temperatura, elewacja lądowiska);
Lot szybowy wykonywać zgodnie z zalecaną prędkością;
Podwozie wypuścić 50m nad lądowiskiem;
Prędkość opadania nie powinna przekroczyć 3m/s;
W odległości 100-150m od miejsca lądowania prędkość wynosiła 40-50km/h, wysokość 3-5m, prędkość opadania 0.5m/s;
Przyziemić na podwozie główne a następnie przednie;
Po pełnym przyziemieniu rozpocząć hamowanie.
aby wykonać odejście po nieudanym lądowaniu rozpędzić śmigłowiec do 130 km/h jednocześnie zwiększając wysokość.
Budowa kręgu
Prędkości:
Vy: 130km/h do 2000m, zmniejsza się o 10 km/h co każde 1000m ponad 2000m
optymalna trasowa (daje największy zasięg): 160km/h, chyba, że ciężki, to 110km/h
Zalecana prędkość trasowa: 240-280km/h do wysokości 1000m, 210-240 km/h na 2000m i 210km/h na 3000m
Lot szybowy przed lądowaniem: 70-130 km/h (zalecane 80 km/h)
Silniki:
Zakres startowy max 6min. Dopuszcza się 15min, jeśli potem nastąpi 5min na zakresie nie wyższym niż nominalny.
Limitacje
dopuszczalne kąty przechylenia:
50-2000m: 45st (do 500m, z prędkościami 100-250km/h i przy normalnej masie dopuszcza się 50st)
2000-3000m: 30st
3000-4000m: 20st
poniżej 50m maksymalny kąt przechylenia odpowiada wysokości (np. 30m- 30st, 15m-15st itd.)
w dużym uproszczeniu nie należy przekraczać zakresu przeciążenia 0.5-1.8g
