Loty w szyku Mi-17 (i nie tylko)
W lotach szkolnych przed startem należy ustawić śmigłowce w odpowiednich odstępach i odległościach. Przed startem każdy pilot wykonuje oddzielny kontrolny zawis, w celu sprawdzenia układu sterowania.
Po zajęciu swoich miejsc na linii startu prowadzeni upewniają się czy prawidłowo pracują silniki i transmisja. Zwiększają moc silników i po osiągnięciu obrotów wirnika nośnego 94 – 96% meldują prowadzącemu o gotowości do lotów.
Prowadzący podaje komendę - „przygotować się do startu”, co jest sygnałem do zwiększenia obrotów wirnika nośnego (skok 4 – 5o, a na nieobciążonym śmigłowcu 3 – 4o). Po komendzie „start” każdy prowadzony przeprowadza oderwanie i zawis.
Rozpędzanie przeprowadza się jednocześnie wszystkimi śmigłowcami w ugrupowaniu. W tej fazie lotu prowadzeni mają bardzo trudne zadanie do wykonania – muszą precyzyjnie utrzymać odstępy i odległości w szyku będąc ograniczeni możliwościami manewrowymi śmigłowców – występuje największe zapotrzebowanie na moc potrzebną. Prowadzący ugrupowanie powinien je przeprowadzić w sposób płynny i łagodny co pozwoli prowadzonym utrzymać się w szyku bez gwałtownych zmian położenia DSM.
Wznoszenie w składzie ugrupowania wykonuje się z następującymi zalecanymi parametrami: Vp=150km/h i
Vwz=1 – 2m/s. Przy tych warunkach prowadzeni posiadają dostateczny zapas (mocy) prędkości, umożliwiający przeprowadzenie odpowiedniego manewru w celu zachowania swoich miejsc w ugrupowaniu.
Lot poziomy w składzie ugrupowania zaleca się wykonywać z następującymi parametrami Vp=160 – 200km/h. W tym zakresie prędkości prowadzeni będą posiadali zapas mocy pozwalający na wykonanie manewrów w sposób pozwalający na zachowanie prawidłowego miejsca w ugrupowaniu.
Utrzymanie miejsca w ugrupowaniu polega na zachowaniu prawidłowego odstępu i odległości od prowadzącego poprzez reakcję sterami na zmianę wizowania charakterystycznych punktów na śmigłowcu prowadzącego. W przypadku stwierdzenia odchyleń od prawidłowego położenia śmigłowca w szyku powinno się doprowadzić do zajęcia nakazanego miejsca w ugrupowaniu poprzez wprowadzenie poprawek skoordynowanym ruchem DSM oraz drążka i pedałów. Prawidłowe odstępy i odległości w ugrupowaniu powinny być następujące:
Lot kluczem w ugrupowaniu zwartym zaleca się wykonywać z zachowaniem odstępu i odległości pomiędzy śmigłowcami 50x50m (minimalny odstęp i odległość 30x30m), z przewyższeniem prowadzonych w stosunku do prowadzącego 3-5m.
Zakręty w locie grupowym wykonujemy w locie poziomym, wznoszącym i szybowym. Zakręty muszą być wykonywane z niewielkim przechyleniem do 10o . W czasie wykonywania zakrętu śmigłowce w ugrupowaniu mogą utrzymywać jednakową wysokość lub przewyższenia 3-5m. Warunkiem utrzymania się prowadzonych w ugrupowaniu jest zachowanie właściwych odstępów i odległości w ugrupowaniu przed wprowadzeniem w zakręt. Zaleca się wykonywać zakręty z prędkością 160-180km/h.
Ugrupowanie powinno być zmieniane tylko w locie poziomym. Przegrupowanie klucza powinno się odbywać na zwiększonych dwukrotnie odległościach, odstępach i przewyższeniach.
Zajście do lądowania jest bardzo odpowiedzialnym etapem lotu. Pilotowanie śmigłowca w tym etapie lotu przez prowadzącego powinno być płynne z niedużym przechyleniem w zakręcie. Tor lotu na podejściu do lądowania ugrupowania powinien być płaski, a zmniejszenie prędkości lotu stopniowe i płynne. Prowadzącemu zaleca się szybować z prędkością 150km/h z pionowym opadaniem 1-2m/s.
Zakręt na kurs lądowania należy wykonywać dalej od miejsca przyziemienia niż w locie na pojedynczym śmigłowcu. Bardzo ważnym elementem lotu jest zmniejszanie prędkości przez prowadzącego ugrupowanie podczas obliczenia do lądowania, gdyż wpływa to na właściwe zachowanie miejsca przez prowadzonych w ugrupowaniu. A szczególną uwagę na płynność sterowania, musi on zwrócić podczas podejścia do zawisu i jego utrzymania. Dowódca każdego śmigłowca w ugrupowaniu odpowiada za prawidłowe przyziemienie i zachowanie swego miejsca w szyku podczas lądowania. W zależności od warunków terenowych i wyszkolenia załóg lądowanie można wykonywać pojedynczo lub w składzie pary, klucza, eskadry i pułku.